اجرای نمای کرتین وال
سیستم نمای شیشه ای یا همان کرتین وال نوعی از پوشش خارجی ساختمان است که صرفاً به دلیل قابلیت تحمل تغییرات دمایی زیاد کاربرد دارد و جزو سازه اصلی محسوب نمی گردد. نمای شیشه ای را به دلیل غیرسازه ای بودن می توان از مصالح سبک ساخت و به این ترتیب هزینه های ساخت و ساز را کاهش داد. استفاده از سیستم نمای شیشه ای این مزیت را به وجود می آورد که نور طبیعی بیشتری به داخل ساختمان نفوذ کند. نمای شیشه ای فقط وزن بار مرده خود را تحمل می کند و وزن هیچ بار مرده دیگر مربوط به ساختمان را متحمل نمی شود. اجرای نمای کرتین وال بار باد افقی که به واسطه ی آن بر روی ساختمان اعمال می شود را از طریق اتصالات کف و ستون ها انتقال می دهد. طراحی نمای شیشه ای به گونه ای است که در برابر نفوذ هوا و آب، حرکت جانبی باد، لرزش های (زلزله) وارد بر ساختمان و همچنین نیروهای وزنی مربوط به بار مرده ی خودش مقاوم باشد.
اجرای نمای کرتین وال و طراحی متعارف سیستم های نمای شیشه ای به شکل قطعات قالب زده آلومینیومی است البته در طراحی های اولیه و ابتدایی این سیستم، کرتین وال ها از جنس فولاد ساخته می شدند. معمولاً اجرای نمای کرتین وال شیشه ای را با قاب آلومینیومی که با شیشه پر می شود و به این ترتیب علاوه بر مزایایی نظیر روشنایی، اجرای نمای کرتین وال از نظر معماری طراحی زیبایی برای ساختمان ایجاد می کند. با این وجود کنترل کردن پارامترهای مربوط به انرژی خورشیدی مانند گرمایش و سرمایش و همچنین آسایش بصری در نماهای شیشه ای با ارتفاع بلند دشوارتر است. دیگر مصالح متعارفی که در پر کردن قاب ها مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: روکار سنگی، صفحات فلزی، نورگیر، پنجره ها و هواکش های قابل اتصال.
اجرای نمای کرتین وال با سیستم های نمای شیشه ای یا نمای فروشگاه که جهت پل بستن طبقات متعدد طراحی شده اند تفاوت دارد و در طراحی آن به ملزوماتی مانند: انبساط و انقباض حرارتی، نوسان و تکان های ساختمان، انحراف مسیر آب، به صرفه بودن در برابر هزینه های مربوط به گرمایش و سرمایش و میزان نورگیر بودن ساختمان توجه شده است.
مطالب مرتبط